Korsou, je zou denken dat je er niet verdwalen kan

Het is tijd voor mijn tweede reisverslag!
Wat gaat de tijd al snel… Inmiddels ben ik al een week op Curaçao en wat is het een mooi eiland! Ik begin mijn plekje hier steeds meer te vinden. Het enige nadeel aan dit eiland tot nu toe is, dat er zo ontzettend veel muggen zijn. En die muggen vinden mijn bloed blijkbaar heel erg lekker, dus mijn benen zitten vol bulten. En dat terwijl ik continu muggenspray spuit…

Afgelopen zondag zijn we veilig geland op Hato Airport. We werden daar opgehaald door de verhuurder van onze auto, waarna we naar huis zijn gebracht. Ons huis is afgesloten met allemaal hekwerken, waarbij we drie keer achter ons de deur op slot moeten doen. Het kan voorkomen dat er ingebroken wordt of dat er criminaliteit plaatsvindt op straat, dus dan maar wat hekwerk... Verder zitten we in een prima appartement: slaapkamer, met een keukentje en een woonkamer. Buiten hebben we een mooie patio en een dakterras.

Maandag zijn we Punda in gegaan en als echte toeristen hebben we natuurlijk foto’s gemaakt van de "DUSHI" en "CURACAO" letters. Vervolgens hebben we Rainer opgepikt op het vliegveld, en 's avonds hebben we gegeten en zijn we wezen chillen bij de andere Calo studenten.

Dinsdag ben ik naar de meiden gegaan van de Calo en heb ik de hele middag lekker gezwommen bij hun zwembad. ‘s Avonds heb ik getraind bij Stakamahakchi. Een Curaçaose volleybalclub, waar vaker studenten van de Calo hebben gevolleybald. Bij de club spreken ze Papiamento, dus dat is nu nog wel even lastig. Maar dat zal ik vast snel genoeg leren.

Woensdag ben ik in de ochtend naar mijn stageschool gegaan. Wat een lieve kindjes allemaal! Het zijn Nederlandse en Antilliaanse kinderen gemengd, maar de voertaal is Nederlands. Dus ik mag tijdens de gymles gewoon lekker Nederlands gaan praten! De materialen zijn niet optimaal, maar ik kan in ieder geval wel lekker gaan gymmen met de kinderen en ze zijn ook super enthousiast, dus ik heb er zin in!
’s Avonds moest ik naar de “SDK” want daar had ik een volleybalwedstrijd. Hier op Curaçao is het zo dat elke volleybal club hun wedstrijden in “SDK” speelt, super tof natuurlijk. Je hebt altijd een thuiswedstrijd. Ze hebben alleen geen competitie app, dus het is lastig om te weten welk team er eerste staat… maar goed, op Curaçao is bijna niks écht heel goed geregeld, dus daar moet ik maar aan wennen. Ik moest om 19.15 verzamelen en het was 10 minuten rijden, dus ik dacht ik ga om 18.50 van huis weg. Om 19.30 kwam ik eindelijk bij de sporthal aan kakken… De routeplanner stuurde me steeds naar andere wegen toe, en ik was de weg volledig kwijt: verdwaald. Gelukkig heb ik met dank aan Rainer de sporthal alsnog gevonden en moest ik half gaan inlopen. Ik kreeg een wedstrijdshirt, sokken en een broekje van mijn teamgenoten, zodat ik een mooi wedstrijd tenue had. In de vierde set zei de coach tegen mij dat ik niet op het wedstrijdformulier stond, dus dat ik daarom niet ingezet werd. Okeee…. Vervelend, voor niets daar 2,5 uur aan de kant gestaan, maar goed.. Volgende keer beter. Ik heb wel mijn cheerleader skills laten zien tijdens de wedstrijd: “Kibra” en “Ariba” zijn de yells, en zodra iemand een ace serveert, doen ze met hun handen pistooltjes na en sissen ze daarbij.. Okéé, ik doe gezellig mee hoor… En we hadden echt lol.

Uiteindelijk ben ik donderdagochtend weer naar mijn stageschool geweest om mijn rooster te bepalen en ik ben ’s middags met Yaël, Julia en Judith het strand op gegaan bij Mambo Beach. ’s Avonds moest ik alweer volleyballen: we moesten om 19.00 trainen. En ik dacht dat ik de weg wel wist nu.. maar nee, alweer raakte ik de weg kwijt. Om 19.30 was ik helemaal klaar met het verdwalen. Ik ben omgekeerd, heb me omgekleed en ik ben samen met Laura, Lieke, Yaël, Julia, Judith, Rainer en Aliey naar “Club 1850” gegaan, waar we een leuk feestje hebben bijgewoond.
Toen we vrijdagochtend wakker werden, was het plan om naar Westpunt te rijden om schildpadjes te spotten. Dat bleek 1,5 uur rijden te zijn en aangezien het al half 1 was, zijn we over gegaan naar plan B. We zijn bij Jan Thiel tussen alle Nederlandse toeristen op het strand gaan liggen en ik heb daar een deel van de wedstrijd van SSS D3 gevolgd. ’s Avonds zijn we Punda in gegaan (zie foto’s) om lekker uit eten te gaan, en daarna hadden we een feestje in Spoonz.

Vanmorgen hadden we een meeting met Peter, Linda en Kim (onze begeleiders vanuit Curaçao), en wat wonen zij mooi aan het Spaanse Water. Als je nog een keer een weekje/maandje naar Curaçao wil: zij hebben een hele mooie studio te huur, en het is er heerlijk rustig! Aanrader dus..
Vanavond ga ik met de meiden naar Zanzibar, waar we een strandfeestje hebben.

Op dit moment ben ik alweer bijna een week op het eiland en de tijd gaat zo snel!
Maandag ga ik eindelijk beginnen aan stage. Ik heb er echt ontzettend veel zin in, en ik hoop dat ik hier steeds meer mijn draai ga vinden! Komt vast goed.

Ayo,
Yanissa